Parafialna strona demonstracyjna w Katowicach

Pierwsze Dni w Przedszkolu

Siostra Krystyna Szewczyk

Rodzice odgrywają niebagatelną rolę w przygotowywaniu dziecka do pójścia do przedszkola. Podpowiadamy, w jaki sposób „oswoić” pociechę z przedszkolem, a tak nawiasem mówiąc, mamy jeszcze pojedyncze miejsca w Katolickim Przedszkolu Tęcza Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame na ul. Warzywnej 26 a.

Każdemu z nas zależy na tym, by dziecko czuło się w przedszkolu dobrze, bezpiecznie i komfortowo. Jeśli pozytywnie nastawimy dziecko do nowego etapu w życiu, sami będziemy mieli lepsze samopoczucie, obserwując jak bardzo cieszy się ono na myśl o nowym dniu w przedszkolu, spotkaniu z rówieśnikami i nauczycielami. Dzięki temu nauczymy malucha również samodzielności i damy mu możliwość szerszego poznania świat, niż sami bylibyśmy w stanie zapewnić. A to przecież takie ważne!

Jak przygotować swoją pociechę do rozłąki, wymagań i zasad panujących w przedszkolu?

Kupcie dziecku książeczkę o przedszkolu. Pedagodzy, psycholodzy i terapeuci napisali książki o przedszkolu w sposób doskonale przystosowany do sposobu przyswajania przez dziecko wiedzy o świecie. Jeśli poczytacie maluchowi takie publikacje, odkryjecie przed nim „nieznany świat”, sprawicie, że przestanie się go bać i wzbudzicie ciekawość, która sprawi, że pójdzie do przedszkola z przyjemnością.

Po uzgodnieniu z dyrektorem- przychodźcie na przedszkolny plac zabaw. Pozwólcie oswoić się dziecku z budynkiem przedszkola oraz przedszkolnym ogrodem; stwórzcie sposobność, by  obserwowało, jak bawią się dzieci, które są już przedszkolakami, jak zachowują się nauczycielki w przedszkolu, jak zorganizowany jest dzień. Dziecko z czasem włączy się w zabawę i pozna zasady obowiązujące na placu zabaw w przedszkolu. Będzie to znana już mu strona życia przedszkola.

Opowiedzcie dziecku, jak to było, gdy sami byliście przedszkolakami. Przedstawcie przedszkole jako miejsce przyjazne, pełne zabawy i ludzi, którzy są przyjaźni. Mówcie o tym, jak wspaniale wspominacie czas spędzony w przedszkolu. Jeśli dziecko ma świadomość, że rodzice lubili przedszkole, nie będzie się go obawiało, a wasza postawa wzmocni jego przekonanie, że każdy chce być przedszkolakiem.

Nauczcie dziecko piosenki lub wierszyka o przedszkolu. Poczuje się ono pewniej, gdy dowie się od was, że w przedszkolu nauczy się ich o wiele więcej. Wytłumaczcie, że zdobywanie wiedzy jest bardzo ważne, bo pozwala lepiej zrozumieć otaczający świat i ludzi, a siostry i panie w przedszkolu potrafią zrobić to doskonale.

Zaproponujcie dziecku, by pobawiło się z Wami w przedszkole. Zorganizujcie dziecku w domu dzień podobny do tego, jak wygląda w przedszkolu. Pobawcie się z nim, zorganizujcie mini zajęcia dydaktyczne, poćwiczcie czynności samoobsługowe, połóżcie się na godzinkę po obiedzie, tak jak to jest w czasie poobiedniej drzemki, obejrzyjcie z dzieckiem bajkę, zjedzcie podwieczorek. Jeśli zapoznacie malucha z nowym rytmem dnia, łatwiej mu będzie przystosować się do nowych reguł.

Pozwólcie wybrać dziecku zabawkę, która razem z nim pójdzie do przedszkola. Niech ma towarzysza, któremu może opowiedzieć o swoich smutkach lub radościach. Da mu to poczucie bezpieczeństwa, będzie kojarzyło się z domem i ułatwi oczekiwanie na rodziców.

Każdy maluszek jest inny! Ma swoją osobowość, charakter, upodobania, zainteresowania i lęki. Nie ukrywajmy więc przez nauczycielem i personelem przedszkola żadnych istotnych informacji o dziecku, mając nadzieję, że „może się nie wyda, może się nic nie zdarzy lub może jakoś to będzie”. Nauczyciele w przedszkolu to osoby wykształcone, kompetentne i doświadczone w swoim zawodzie – naprawdę zrozumieją wiele, a często pomogą!

Jestem przekonana, że człowiek dorosły wspominając swoje przedszkole, nie koncentruje się na tym, że nauczył się siedzieć w kółeczku i jeść zupę bez rozlewania oraz wiele piosenek i wierszyków chociaż jest to ważne.

Jednak o wiele ważniejsze jest, jaki klimat przedszkola pozostał w jego wspomnieniach. Czy czuł się bezpieczny, czy lubił tam chodzić, czy dobrze się bawił???

Wszystkich poszukujących miejsca dla swego maluszka zapraszamy do Katolickiego Przedszkola Tęcza w Katowicach- Brynowie! Szczegóły na stronie internetowej.

Siostra Krystyna Szewczyk - SSND

Boże Ciało 2021

Nadzieja w trudnym czasie

Po rocznej przerwie udało się zorganizować procesję Bożego Ciała, która przeszła ulicami Nasypową, Orkana i Przyklinga. Była ona szczególnym znakiem nadziei w trudnym czasie.

Może i po to też została nam dana pandemia, żebyśmy docenili to, co mamy. Bo okazuje się, że łatwo możemy to stracić. Przykładem może być właśnie procesja Bożego Ciała. Nie było jej w zeszłym roku. A i tym razem nie było pewne, czy będzie możliwe jej przeprowadzenie. A jednak udało się! Pan Bóg pobłogosławił nam piękną pogodą. I było nas naprawdę sporo. Od półtora roku nie widziałem tylu parafian   modlących się przed Najświętszym Sakramentem. Czuło się w naszym śpiewie i rozmodleniu radość i nadzieję. Rozmawiałem z kilkoma księżmi i wszyscy potwierdzili, że na procesjach w ich parafiach było dużo ludzi. Mieli podobne odczucia. Widzą w tym znak nadziei.

Nieraz już pisałem lub mówiłem na ambonie, że nie da się budować bliskości z Bogiem przez telewizję czy Internet. Istotą sakramentalności Kościoła jest spotkanie, fizyczna obecność, materialny znak, który prowadzi do tego, co duchowe. Eucharystia oglądana na ekranie jest namiastką. Czymś innym jest oglądanie programów o jedzeniu, a czymś innym jest ucztowanie, zasiadanie do stołu. Nie da się zaspokoić głodu przez oglądanie potraw przez szybę. Nie da się poczuć smaku i działania wina przez oglądanie etykietek na butelkach. Oczywiście, że czas pandemii zmusił nas do izolacji i wtedy transmisje z kościoła były czymś potrzebnym, miały swoją wartość. Ale nic nie zastąpi doświadczenia żywej wspólnoty. Myślę, że jesteśmy jej spragnieni. Dlatego mimo obaw przyszliśmy na Boże Ciało.

Przypomnę myśl z kazania. Eucharystia jest sakramentem obecności. Potrzebujemy obecności drugiego człowieka – tak samo jak potrzebujemy pokarmu i napoju. Bez bliskości z innymi nie da się żyć, rozwijać. Jezus dlatego zostawił nam swoje „Ciało i Krew”. Chodzi o obecność osobową, a nie rzeczową. W języku biblijnym wyrażenie „ciało i krew” oznacza całą osobę. Jak mówi dosadnie jeden ze znawców liturgii: „Ciało to nie kawałek mięsa, z którego można zrobić befsztyki”. „Ciało” oznacza całą osobę w relacji do innych. Chrystus, dając nam swoje „Ciało i Krew”, daje nam siebie z Bóstwem i człowieczeństwem. Imię Boga objawione w płonącym krzewie brzmi JAHWE, czyli JESTEM. W każdej Mszy św. żyjący Chrystus mówi nam: JESTEM Z WAMI. Przychodzi jako dar, jako miłość Boża, która ogarnia nasze życie, uświęca je i przemienia.

Dziękuję wszystkim za obecność. Dziękuję służbie liturgicznej, kościelnemu i organiście oraz osobom budującym i strojącym ołtarze. Dziękuję dzieciom pierwszokomunijnym i ich rodzicom. Dziękuję dziewczynom w strojach śląskich.

Nie traćmy nadziei. Zachęcam do wstępowania do naszego kościoła na chwile modlitwy i adoracji. Przypominam, że w każdą sobotę od 17.00 do 18.00 jest modlitwa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Jezus jest z nami. Bez względu na to, co będzie dalej On idzie z nami w procesji naszego życia. On jest wciąż dla nas. Bądźmy i my bardziej dla Niego.

Ks. Tomasz Jaklewicz

BOŻE NARODZENIE U NAJŚWIĘTSZYCH IMION JEZISA I MARYI

Konkursie kolęd i pastorałek pt. Śpiewamy Jezusowi i Maryi.

Zapraszamy parafian do udziału w konkursie kolęd i pastorałek pt. „Śpiewamy Jezusowi i Maryi”. Konkurs odbędzie się tylko online w trzech kategoriach wiekowych: 1/ od 1 do 9 roku życia; 2/ od 10 do 16 roku życia; 3/ od 17 roku życia lub rodzinnie. Na e-maila parafialnego (brynow.jm@katowicka.pl) do 1 stycznia 2023 r. należy przesłać link do filmu zamieszczonego we własnej chmurze z wykonanym utworem oraz wypełnione formularze. Regulamin i konieczne formularze konkursu znajdują się na stronie naszej parafii.

Regulamin Konkursu Kolędowego 2022